ਵਕੀਲ ਕਲੇਰ (ਕੈਨੇਡਾ)
ਕੁਲਜੀਤ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਤੂੰ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਐਸ ਵਾਰੀ 'ਘਾਣੀ' ਮੀਟਿੰਗ ਤੇਰੇ ਘਰੇ ਹੋਣੀ ਐ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਅਜੇ ਤੀਕ ਕੋਈ ਸੁਨੇਹਾ 'ਨੀਂ ਅੱਪੜਿਆ, ਕੀ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ 'ਘਾਣੀਕਾਰ' 'ਨੀਂ ਸਮਝਦਾ ? ਜੇ ਬਾਈ ਸਿਆਂ ਕੋਈ ਮੀਟਿੰਗ ਹੋਣੀ ਐ ਤਾਂ ਦੱਸ ਦਿਉ ਮੈਂ ਵੀ ਆ੍ਹੜਤੀਏ ਤੋਂ 'ਨਾਵਾਂ' ਫ੍ਹੜ ਕੇ 'ਮਾੜਾ-ਮੋਟਾ' 'ਝੱਗਾ-ਝੁੱਗਾ' ਬਣਾਲਾਂ, ਫੇਰ ਆਖੋਂਗੇ 'ਪਾਟਿਆ- ਈ' ਪਾਈ ਫਿਰਦਾ ਐ ।
ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦੀ ਗੱਲ ਐ ਕੋਈ ਵੇਖਲਾ ਬਈ ਦੋ-ਵੀਹਾਂ ਤੇ ਸੱਤ ਵ੍ਹਰਿਆਂ ਦੀ, ਉਦੋਂ ਤਾਏ ਬਿਸ਼ਨੇ ਕੀ ਮੱ੍ਹਝ ਨੇ ਕੱਟੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਬਲਾ ਸੋਹਣੀ, ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਗੁੜ ਵੰਡਿਆ ਸੀ, ਮੇਰਾ ਤਾਇਆ ਸੀ 'ਸਰਪੈਂਚ' ਤੇ ਪੁਲਸ 'ਆਲੇ' ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਪਿੰਡ ਦਾ ਕੇਸ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਘੱਰੇ ਹੀ ਆ ਜਾਂਦੇ ਸੀ, ਆਉਂਦੇ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਪੀਣ ਨੂੰ ਦੁੱਧ, ਖਾਣ ਨੂੰ ਕੁੱਕੜ ਦੀ ਦਾਲ ਪੀਣ ਨੂੰ ਮਹਾਰਾਜਾ 'ਧੀਰਾਜ਼' 'ਆਲੀ' 'ਰੱਤੀ-ਸੰਤਰਾ ਮਾਰਕਾ' ਦਾਰੂ, ਗੱਲ ਮੁਕਾ ਜੇ ਕਿਤੇ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਨੇ ਰੁਕਨਾਂ ਤਾਂ ਤਾਇਆ ਜੀ ਨੇ 'ਸੁਲਹਾ' ਮਾਰਨੀ "ਰੋਟੀ-ਪਾਣੀ' ਦੀ ਦਿਉ ਗੱਲ" ਭਾਵੇਂ ਦੁਜੇ ਪਿੰਡੋਂ ਐਨ 'ਕੇਰਾਂ' 'ਕੁੱਖਾਂ' ਕ੍ਹਢਕੇ ਆਏ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਵੀ ਕਹਿਣਾ "ਰੋਟੀ ਤਾਂ ਬ੍ਹੋਘ ਸਿਆਂ ਖਾਕੇ ਆਏ ਹਾਂ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਆਖ ਦੋ ਕੁੱਕੜ ਫ੍ਹੜਕੇ ਬਣਾ ਲੈਣ ਚੱਲ ਤੇਰਾ ਮਾਨ ਰਹਿਜੂ ਐਂ ਨਾ ਆਂਖੀਂ ਬਈ ਮੇਰੇ ਘਰੋਂ 'ਕੁਸ਼' ਖਾ੍ਹਧਾ-ਪੀਤਾ-ਨੀਂ ।
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਆਪਣੇ ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਖ੍ਹੈਰੇ ਵਰਗੇ ਨੂੰ ਫ੍ਹੜਕੇ ਲਿਅਏ ਤੇ ਉਸਤੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਡਾਇਰੀ (ਪੁਲਸ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸੂਹ ਦੇਣੀ) ਦਿੱਤੀ ਬਈ ਉਹ 'ਦਾਰੂ' ਕ੍ਹਢਦਾ ਐ, ਚੇਤ ਵਿਸਾਖ ਦਾ ਮਹੀਨਾਂ ਸੀ ਸਾਡੀਆਂ ਟਾ੍ਹਲੀਆਂ ਹੇਠ ਆ ਬੈਠੇ, ਚਾਹ ਪਾਣੀ ਪੀਣ ਪਿੱਛੋਂ ਠਾਣੇਦਾਰ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ " ਹਾਂ ਬਈ ਦੱਸ 'ਫੇ ਜ੍ਹਿੜੇ ਤੂੰ ਦਾਰੂ ਦੇ ਘੱੜੇ ਪਾਏ ਐ ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਐ ? ਜੇ ਤਾਂ ਸਿੱਧੀ ਤਰਾਂ ਦੱਸਦੇਂਗਾ ਤੇਰਾ ਛੇਤੀ ਖ੍ਹੈੜਾ ਛੁੱਟਜੂ ਨਹੀਂ 'ਫੇ ਤੈਨੈੰ ਪਤਾ-ਈ ਐ ਸਾਡੇ ਮ੍ਹੂਹਰੇ ਤਾਂ ਯਮਰਾਜ਼ ਵੀ ਕਥੱਕ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਐ"
" ਨਹੀਂ ਹਜ਼ੂਰ ਮੈਂ ਕੋਈ ਘੱੜੇ-ਘੁੜੇ ਨੀਂ ਪਾਏ ਇਹ ਤਾਂ ਬੱਚਿਆਂ 'ਆਲਿਓ' ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਆਲਾ ਜ੍ਹਿੜਾ ਸ਼ਰਾਬ ਦੇ ਠੇਕੇ 'ਆਲਾ ਐ 'ਕੁਲਜੀਤ ਮਾਨ' ਓੇਸੇਨੇ ਮੈਨੂੰ 'ਹਨੱਕਾ' ਫਸਾਇਆ ਐ ਜੀ" ਠਾਣੇਦਾਰ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ " ਪਾਉ ਏਸਨੂੰ ਲਮਾਂ ਤੇ ਲਾਉ 'ਤੌਣੀ'"
" ਖ੍ਹੜਜੋ ਮਾਪਿਉ ਮੈਂਨੂੰ ਆਵਦਾ 'ਝੱਗਾ' ਲਾਹ ਲੈਣ ਦਿਉ"
"ਕਿਉਂ ਮਾਂ ਚੋ...ਤੇਨੂੰ ਤੇਰਾ 'ਝੱਗਾ' ਤੇਰੇ ਪਿੰਡੇ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਲੋੜੀਂਦਾ ਐ ?
"ਮਾਪਿਉ ਕੁਟੱਣਾਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਹੈਗਾ-ਈ ਐ, ਮੇਰਾ ਝੱਗਾ 'ਥੋਡੀ' ਕੁੱਟਨੇ ਪਾੜ ਦੇਣਾ ਐ, ਮੁੜਕੇ ਜੁੜਨਾ-ਨੀਂ ਮਸਾਂ 'ਜੁੜਿਆ' ਐ ਦੋ ਦਿਹਾੜੀਆਂ ਤਾਂ 'ਡਾਕਦਾਰ' ਵਰਿਆਮ ਸੰਧੂ ਹੋਰਾਂ ਦੇ ਤੇ ਇੱਕ ਦਿਹਾੜੀ 'ਅੰਕਾਰ' ਸਿਉਂ ਕੇ 'ਲਾਅਗੀ' ਸੀ" ਤਾਇਆ ਜੀ ਠਾਣੇਦਾਰ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ "ਸ਼ਰਮਾ ਸਾਹਿਬ ਛੱਡੋ ਪ੍ਹਰਾਂ ਇਹ ਦਾਰੂ ਕ੍ਹਢਦਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ 'ਸਹੁਰੇ' ਨੇ ਆਹ ਕਮੀਜ਼ ਲਾਹੁਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ-ਨੀਂ ਸੀ ਕਰਨੀ"ੱ
"ਬ੍ਹੋਘ ਸਿਆਂ ਕਢ੍ਹਾ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਲੈਣੀ ਸੀ ਪਰ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿਨੇ ਓਂ ਤਾਂ ਚੱਲ 'ਕੁਸ਼-ਨੀਂ' ਕਹਿੰਦੇ" ਤਾਇਆ ਜੀ ਕੁਲਵਿੰਦਰ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ "ਜਾਹ ਭੱਜ-ਜਾਹ ਓਏ, ਜਾਹ ਅੰਦਰੋਂ ਜਾਕੇ ਦੋ ਰੋਟੀਆਂ ਖਾਅ ਜਾਅ ਤੇ ਚਾਹ ਦੀ ਘੁੱਟ ਵੀ ਪੀਲੀਂ"
" ਬੱਚਿਆਂ' ਆਲਿਓ ਰੱਬ 'ਸੋਡੀ' ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਕਰੇ ਜ੍ਹਿੜਾ ਗਰੀਬ ਦੀ ਜਾਨ ਐਹਨਾ ਜਮਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਤੀ" ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਠਾਣੇਦਾਰ ਬੋੱਲਿਆ " ਕੀ ਭੌਂਕਦਾ ਐਂ ਓਏ?"
" ਨਹੀਂ ਹਜ਼ੂਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਆਵਦੇ ਮਨ ਨਾਲ ਈ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦਾਂ 'ਸੋਨੂੰ' ਤਾਂ ਮੈਂ 'ਕੁਸਨੀ' ਆਖਿਆ"
"ਚੰਗਾ ਜਾਹ ਪਹਿਲਾਂ ਚਾਹ-ਚੂਹ ਪੀਲਾ 'ਫੇ ਸਾਡੀ ਜੀਪ ਧੋਈਂ"
" ਸੱਤ ਬਚਨ ਮਾਈ-ਬਾਪ"
No comments:
Post a Comment