ਅਮਰਦੀਪ ਗਿੱਲ
ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੀ - ਧਿਆਣੀ ਵੇ ਲੋਕੋ ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੀ ਧਿਆਣੀ !
ਜਨਮਾਂ ਤੋਂ ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਪਿਆਸੀ ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ !
ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੀ - ਧਿਆਣੀ...........
ਜਦ ਮੈਂ ਮਾਂ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਆਈ , ਮੱਚ ਗਈ ਹਾਲ ਦੁਹਾਈ ,
ਬਾਬਲ ਦੀ ਪੱਗ ਦਾ ਸ਼ਮਲਾ ਰੋਇਆ, ਕੁੱਖ ਹੀ ਕਬਰ ਬਣਾਈ ,
ਦਾਦੀ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਝਿੜਕੇ , ਨਹੀਂ ਜੰਮਣੀ ਖਸਮਾਂ ਖਾਣੀ !
ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੀ - ਧਿਆਣੀ...........
ਪੁੱਤ ਜੰਮੇ ਤੋਂ ਇਹ ਜੱਗ ਢੌਂਗੀ ਵਧ ਚੜ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਵੇ ,
ਧੀ ਤਾਂ ਘਰ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੇ ਵੀ ਨਿੰਮ ਨਾ ਕਦੇ ਬੰਨਾਵੇ ,
ਖੁਸਰੇ ਵੀ ਨਾ ਮੰਗਣ ਵਧਾਈਆਂ ਕੇਹੀ ਰੀਤ ਪੁਰਾਣੀ !
ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੀ - ਧਿਆਣੀ...........
ਧੀ ਨੂੰ ਜ਼ਾਲਮ ਜੱਗ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦਾ ਬੋਚ ਬੋਚ ਪੱਬ ਧਰਨਾ ,
ਇੱਜ਼ਤ ਪੱਲੇ ਦਾਗ ਜੇ ਲੱਗੇ ਖੂਹ ਖਾਤੇ ਪੈ ਮਰਨਾ ,
ਜੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਹੱਸ ਮੈਂ ਬੋਲਾਂ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਏ ਕਹਾਣੀ !
ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੀ - ਧਿਆਣੀ...........
ਦਾਜ਼ ਦੇ ਲੋਭੀ ਅੱਜ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਸਾੜ ਨੇ ਦਿੰਦੇ ,
ਵਿਆਹ ਪਰਦੇਸੀਂ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਸੂਲੀ ਚਾੜ ਨੇ ਦਿੰਦੇ ,
ਬਾਬਲ ਵਿਹੜੇ ਦੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਬਣ ਜਾਵੇ ਨੌਕਰਾਣੀ !
ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੀ - ਧਿਆਣੀ...........
ਕਹਿਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮਰਦ ਬਰਾਬਰ ਅੱਜ ਹੈ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ,
ਪਰ ਮੈਂ ਤਾਂ ਹਾਂ ''ਗਿੱਲ'' ਵੀਰਿਆ ਉਵੇਂ ਹੀ ਗੁਲਾਮ ,
ਮੈਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਰੁੱਤ ਵੀ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਾਂਗੂ ਨਾ ਮਾਣੀ !
ਮੈਂ ਹਾਂ ਧੀ - ਧਿਆਣੀ...........!!!
No comments:
Post a Comment